De raadszitting van 16 november

Het begon al slecht:

• de uitnodiging was laattijdig (er waren slechts twee in plaats van vijf dagen inkijktijd), omdat het OCMW op 11, 14 en 15 november gesloten was
• we mochten uiteraard weer geen kopieën van het dossier maken
• de “interne audit” was nu inderdaad volledig te beschikking, maar de bijlages (de bewijsstukken) waren niet toegevoegd
• wat ook ontbrak: een overzicht van de handelingen en afspraken in opvolging van de interne audit

En het werd erger:

De schone schijn van nieuwe aanpak (openheid en eerlijkheid) van de meerderheid (zie verslag van de vorige zitting) wordt al meteen teniet gedaan.

In het dossier steekt een brief waaruit duidelijk blijkt dat de meerderheid ten laatste op 15 februari wist, dat er een interne audit was en wat er in “de interne audit” stond (cfr brief ontvanger van 28 februari 2005). Op de raad blijkt dat een aantal raadsleden van de meerderheid toch de inhoud van het dossier niet kennen. Dat wil dan zeggen dat ze hun werk niet goed doen. Zij hadden toegang tot het dossier. Als je het dan niet leest. Ja, wat doe je dan in een OCMW-raad?

Meer zelfs, de meerderheid (en dus ook de voorzitter) werd door de ontvanger duidelijk geïnformeerd dat de interne audit een zaak was van de raad voor maatschappelijk welzijn. Dat ze bij geheimhouding de wet overtraden. Zij legden dit advies bewust naast zich neer. Conclusie: de doofpotoperatie is geen zaak van de secretaris of van een vergetelheid van de voorzitter maar is een bewuste keuze van de meerderheidsraadsleden (CDenV en VLD). Het is dan ook schijnheilig van deze meerderheid om de vorige vergadering inzage te vragen in een dossier dat ze al acht maanden geleden gezien hadden.

Mijn vraag aan de meerderheid is om zich openlijk en duidelijk ten aanzien van de overige raadsleden en de bevolking te verontschuldigen voor het bewuste achterhouden van informatie.

Op de raad werd ondanks herhaaldelijk aandringen niet duidelijk wie de beslissing om dit dossier in de doofpot te steken genomen had. Iedereen zwijgt, dus zijn ze allemaal schuldig zeker?

De interne audit zelf:

• Ondanks herhaaldelijk aandringen door de ontvanger en de boekhoudster op interne vergaderingen en officiële beslissingen op 5 oktober 1995 en 27 maart 2002 worden de afspraken (bestelprocedures, openheid,…) in het stedelijk ziekenhuis nooit geïmplementeerd.
• In de periode na het vaststellen van de fraude blijft de directeur ostentatief de regels negeren. In de audit worden drie duidelijke voorbeelden geciteerd en gedocumenteerd.
• Volgens de ontvanger gaat dit veel ruimer dan het dossier van de technische dienst het is een bedrijfscultuur die “geen belang hecht aan procedures, het nakomen van afspraken”.
• De ontvanger verwijst naar vijf andere dossiers:

• Moederschapsbescherming
• Preventiebeleid
• Financieel comité
• Examens hoofdverpleegkundigen
• Communicatiestop Medische raad- directie

• Betreffende investeringen:
  
  

  ”men slaagde erin om miljoenen te investeren zonder beslissing van het Beheerscomité, zonder aanbesteding, zonder offerte, zonder bestelbon. Men keurde de aankopen, de werken en hun financiering goed op basis van een inkomende factuur. De wereld op zijn kop.”

Grote conclusie:

• Bestelprocedures werden na 10 jaar aandringen nog altijd niet gevolgd
• De structuur van het stedelijk ziekenhuis is niet aangepast aan de huidige omvang van het bedrijf
• De bedrijfscultuur zit zo mogelijk nog slechter.

Wat heeft de meerderheid tot nu toe gedaan?

• Voor de vierde of vijfde keer nieuwe afspraken gemaakt.
  En rond deze nieuwe afspraken wordt alweer lustig heen gefietst.
  Toevallig wordt een herinrichting van een lokaal (totale kostprijs boven de 30.000 €) opgedeeld in stukjes van 4700, 4800 en 4900 € (vanaf 5000 € is een aanbesteding via het beheerscomité nodig). Toevallig, zeer toevallig.
  
  
• Het opstarten van het financieel comité, eigenlijk al drie jaar verplicht. Zie boven hoe ze ermee omgaan.

Wat heeft de meerderheid tot u toe niet gedaan?

• De verantwoordelijken worden niet aangepakt, integendeel. De kleine garnaal moet boeten(terecht), de groten blijven volledig buiten schot (volledig onterecht).
• Geen ingrepen in de structuur.
• Geen wijzigingen in de bedrijfscultuur (zie boven)

De bespreking op de raad zelf:

Uiteraard veel heisa, en gedoe.
Wat ik vraag:

• toegang tot alle bijlagen van de interne audit
• we nodigen alle personen uit op de OCMW-raad die vermeld en gesuggereerd door de ontvanger (in zijn brief van 28 februari):
  
  o de heer Geert Bucket zelf
  o de heer Vandekerckhove
  o de heer Wyseure
  o de heer Vanhaelewyn
  o mevrouw Vandermeeren
  o mevrouw Ducessoye
  o mevrouw Verstraete
  o de heer Eddy Decoene
  o dr jan Allewaert
  

• vraag aan de meerderheid om zich open en duidelijk ten aanzien van de overige raadsleden en de bevolking te verontschuldigen voor het achterhouden van informatie

• vraag om op iedere OCMW-raad zowel in het openbaar als het gesloten gedeelte een punt “afspraken” toe te voegen, onder dit punt kunnen de op de raad besproken en goedgekeurde punten genotuleerd worden.

• Onder impuls van de nieuwe burgemeester komt er een externe audit van het OCMW en het stedelijk ziekenhuis. Intussen blijkt een werkgroep met ambtenaren en politiekers bezig om de externe audit voor te bereiden. De oppositie (nochtans de eerste en grootste vrager naar deze audit) wordt bij dit proces niet betrokken. Voor een goede externe audit lijkt dit me essentieel. Ik ben kandidaat.
  
  
• Als onderzoekspunt van de externe audit willen we nu al graag toevoegen:
  de interne organisatie van het stedelijk ziekenhuis
  de interne en externe verslaggeving van deze interne organen
  de controle en opvolgingsmogelijkheden van deze interne organen
  

Wat ik overweeg:

Eventueel wordt na het horen van deze personen een tuchtprocedure ten aanzien van de directeur opgestart. Dit wil zeggen dat de raad vraagt aan de secretaris om een dossier voor de raad voorbereiden.

Voorstellen betreffende openbaarheid:

1. registratie van alle correspondentie gericht aan de voorzitter van de het OCMW
2. de ambtenaren kunnen zich niet richten tot de meerderheidsraadsleden alleen
1. niet in een schrijven
2. niet door hun aanwezigheid op vergaderingen
3. Alternatief is dat we een minderheidsoverleg starten met dezelfde bevoegdheden


Zoals gezegd verloopt de discussie woelig.

De meerderheid wil in eerste instantie het dossier nu bespreken (om ervan af te zijn). Maar wel onder hun voorwaarden. Ze zijn enkel bereid om de ontvanger te horen. En eventueel de directeur van het stedelijk ziekenhuis. En dan gedaan.

Uit het gesprek blijkt dat:

• een aantal raadsleden van de oppositie (zie de beperkte inkijktijd) het dossier nog niet gelezen hebben
• een aantal raadsleden van de meerderheid (ondanks hun acht maanden) het dossier nog niet gelezen hebben.

Uiteindelijk wordt beslist om de bespreking uit te stellen.

Wordt dus vervolgd.