Zwijgen om de goede naam?

Op de agenda van de volgende OCMW-raad staat tot mijn verbazing niet de problemen binnen het stedelijk ziekenhuis. Niemand van de meerderheid vond het blijkbaar de moeite om die te agenderen. Op de agenda staan wel twee klachten. Ondergetekende zou volgens de indieners (CDenV en VLD) geheime en vertrouwelijke gegevens in de openbaarheid gebracht hebben.

1. Volgens de eerste fractie verpreid ik gegevens van een geheime zitting (met name de zitting van het beheerscomité).

Als deze fractie bedoelt dat de open brief van de hoofdverpleegkundigen in de media kwam, moet ik deze fractie ontgoochelen. De open brief werd voor de zitting (in alle openbaarheid) voorgelezen. De brief werd aan de raadsleden bezorgd en er werd aangekondigd dat de brief de volgende dag in het hele ziekenhuis ter beschikking was. Veel meer open kan een brief niet zijn. Hij was in elk geval geen deel van een geheime zitting.

2. Volgens de tweede fractie verspreid ik zeer vertrouwelijke informatie in de pers. Men zegt dat ik in de artikels zeer duidelijk als bron vermeld wordt.

Ik ben (zie ook boven) me niet bewust van zeer vertrouwelijke informatie (dat gaat het toch over persoonlijke informatie) vrijgegeven te hebben. In de artikels wordt ik naar commentaar gevraagd en wordt verwezen naar eerdere artikels (drie jaar terug) waarin ik deze toestand reeds aangeklaagd heb. Dit is iets anders dan "bron".

Ik heb inderdaad (zie mijn vorige nieuwsbrief) de kwestie in de openbaarheid gebracht. De journalisten (sommige toch) hebben mij om commentaar gevraagd. Ik heb bij deze journalisten erop aangedrongen om de soms scherpe bewoordingen van de brief niet als dusdanig opgenomen. Er zijn geen namen vermeld (die staan trouwens niet in de brief, en die interesseren me ook niet). Wedden dat anderen precies daarmee minder vertrouwelijk omgaan?

Analyse

1. We spreken niet over de kwestie zelf maar over de boodschappers. Wat heel jammer is. En de hele zaak geen centimeter vooruit helpt.
2. Wat is er belangrijker "een goed ziekenhuis" of "een ziekenhuis met een goede naam". Geef mij maar het eerste.
3. Waarschijnlijk worden beide fracties gedreven door hun relaties met bepaalde artsen. Een aantal onder hen voelt zich ten onrechte geviseerd. Jammer. De open brief is scherp. Maar wel genuanceerd. Er is sprake van sommige en dus niet alle dokters, er wordt verwezen naar de algemene directie, er wordt verwezen naar de goede reputatie van het ziekenhuis, er wordt verwezen naar de omstandigheden.
4. Beide fracties proberen hun eigen schuld, want ze zijn schuldig aan stilzwijgen en blind vertrouwen, of noem je dit slecht beheer?, af te schuiven op de fractie die dit dossier wel aanpakt.
5. Ik weet het. Ik ben niet solidair met het eigen bestuur. Maar des te meer met al wie het goed voorheeft met het stedelijk ziekenhuis.